Żywienie dojelitowe pozwala podać pożywienie pacjentom, którzy nie mają możliwości spożywać ich w tradycyjnej formie. Jest zazwyczaj wykorzystywane u pacjentów z rakiem gardła oraz oparzeniami, ponieważ medycy mają możliwość pominąć tak chorobowo zmienione narządy. Jest także stosowane u pacjentów z zaburzeniami gastrycznymi. Mimo że jest to technika ocalająca chorych, jej stosowanie wiąże się z niebezpieczeństwem wystąpienia różnych skutków ubocznych. Jak się przed nimi ustrzec? Jak powinno przebiegać żywienie dojelitowe?
Żywienie dojelitowe – produkty
Dla sukcesu żywienia dojelitowego najważniejszy okazuje się odpowiedni dobór preparatów. Powinien dokonać go medyk – należy wtedy wziąć pod uwagę zapotrzebowanie pokarmowe pacjenta i charakter jego schorzenia. W wielu przypadkach dopuszczalne jest też podawanie zmielonych potraw ugotowanych w domu – ich skład powinien oczywiście być przeanalizowany przez sprawdzonego dietetyka. Około półtora litra takiego preparatu powinno pokryć dzienne zapotrzebowanie kaloryczne pacjenta.
Kiedy nie stosować żywienia dojelitowego?
Żywienie dojelitowe nie powinno być metodą dla pacjentów ze schorzeniami systemu pokarmowego – między innymi z rozwolnieniem oraz niedrożnością jelit. Żywienie dojelitowe nie będzie też dobrym pomysłem dla pacjentów ze wstrząsem. Lekarze muszą oprócz tego pamiętać, że może stać się ono dla pacjenta dużym problemem psychicznym – trzeba więc uszanować jego decyzję o rezygnacji z opisywanego leczenia.
Recomed