Budynki postawione na początku stulecia mają unikatowy urok. Jest on zasługą nie tylko powagi, którą zdobywają z biegiem czasu, lecz również stylu i materiałów użytych do ich realizacji. W tamtych latach największym uznaniem inżynierów szczyciła się niewątpliwie czerwona cegła, a ta także obecnie uznawana jest za materiał, który nadaje budynkowi niezwykłego uroku. Ale choć w sprzedaży dostępne są różne typy cegły w tej barwie, nie wszystkie zdają egzamin tam, gdzie myślimy o klimacie w stylu tamtych czasów. Najlepiej postawić wtedy na cegłę retro. Jak więc jest ona produkowana? W jakich sytuacjach powinniśmy ją wykorzystać?
W jaki sposób wytwarza się cegłę retro?
Cegła retro bywa produkowana rozmaitymi sposoby. Podstawowe modele to produkowane współcześnie płytki, które są następnie postarzone. Pamiętajmy przy tym, iż takie cegły na pewno nie będą prezentować się w stu procentach tak, jak w wiekowych budynkach. Jeżeli zatem istotny okazuje się dla nas realistyczny rezultat, postawmy na płytkę retro wytwarzaną z materiału pochodzącego z likwidowanych, wiekowych obiektów. Jest ona szlifowana, a później zabezpieczana przed wilgocią, dzięki czemu świetnie wygląda, a jednocześnie jest równie odporna jak nowoczesne cegły. Na rynku kupimy najróżniejsze rodzaje płytki retro, pośród których na pewno znajdziemy modele, które będą pasowały do stylu danego obiektu.
Przykłady użycia płytki retro
Jak nietrudno się domyślić, cegła retro nie powinna być stosowana jako podstawowy materiał. Doskonale sprawdza się natomiast jako materiał ozdobny, jaki nadaje pomieszczeniu wspomnianego charakteru. Właśnie z tego względu nierzadko są spotykane w loftach – lokalach zaaranżowanych w obiektach wykorzystywanych kiedyś przez zakłady przetwórcze. Cegła retro zdaje egzamin oczywiście także w innych wnętrzach, świetnie wyglądając zarówno w kuchni, jak i przedpokoju lub jadalni.